Naar de velduilen
Afgelopen periode tijdens mijn verplichte “platte rust” kwamen er regelmatig natuurfotografen bij me langs om me op te beuren. Ook hielden ze me goed op de hoogte van hun activiteiten buiten maar dat volgde ik ook wel via het internet. Op het moment is de velduil helemaal hype. Massaal gaan we op bezoek bij de velduil. Geholpen door de site www.waarneming.nl waarop haarfijn staat uitgelegd waar je precies moet zijn. De meeste uilen veroveren hun prooi in de duisternis.
De velduil is daarop een uitzondering, hij is schemer actief,
dus overdag ook redelijk waar te nemen. In het najaar struinen ze muizenrijke veldjes af en blijven daar dan hangen tot dat de voorraad bijna op is.
De velduil is duidelijk te herkennen aan het geelbruine verenkleed, met sterk gestreepte hals en borst. Bij de vlucht vallen de zwarte vlekken op aan de onderzijde van de lange vleugels. Om geruisloos te vliegen hebben ze aan de buitenste pennen van de vleugels een franjerand. Ze hebben bovendien lange ronde vleugels en een korte staart. Daarmee kunnen ze niet vervliegen maar wel snel keren en draaien. De ogen staan naast elkaar voor in de kop wat de uil een menselijk gelaat geeft. Maar ze staan wel onbeweeglijk en kijken altijd recht vooruit. Hij kan daarom wel zijn kop bijna volledig draaien. Wat de meeste van ons niet zullen weten is dat de uil goed kan zien bij dag, maar in de volledige duisternis even hulpeloos is als mensen.
De uil bezit wel staafjes op het netvlies die de gevoeligheid voor het licht sterk verhogen. Hij ziet ook warmtestralen die voor menselijke ogen onzichtbaar blijven. De uil zit op een uitkijkpost of vliegt laag over het land om zich met de klauwen op de prooi te storten. De klauwen nijpen de prooi dood waarna deze te beginnen met de kop volledig wordt ingeslikt. Nadien worden de onverteerbare resten, zoals haren veren, kleine fijne botjes uitgebraakt in de vorm van uilenballen of braakballen. Omdat de verteringsappen van de uil niet zo sterk zijn, kan men de braakballen uitpluizen en nagaan welke dieren de uil verorberd heeft. Zo krijgt men ook een overzicht van de prooidieren uit het territorium van de uil. 4 tot 8 bijna ronde eieren legt de velduil in een primitief nest op de grond.Het wijfje broed vanaf het eerste ei gedurende 1 maand zodat de jonge niet gelijk uitkomen.
Je ziet nu op het internet de mooiste velduil opname voor bijkomen, natuurlijk was ik graag met mij maatjes meegegaan maar dat is nu nog een stapje te ver.Ik koester nog warme herinneringen aan mijn belevenissen enkele jaren geleden met de veluilen in de Uitkerkse polders. Als ik mij ogen dicht doe ruik ik de zee lucht, zie het polder landschap en voel de kou, wat een prachtige momenten waren dat.
