Frank Terstappen

Ik ben me weer druk aan het inlezen, oude foto´s van vorig jaar aan het verwerken, en archiveren, op die manier herbeleef ik de reis van toen nog eens. Mijns inziens de beste voorbereiding want : over een maand mag ik weer, naar Madagaskar. De fotoreis van Wildernistrek en plaatselijk agent Mora Travel begeleiden. Naar het zelfde gebied als vorig jaar, o.a. het gebied waar de Vanille gekweekt wordt, Noord Oost Madagaskar. Dit keer is de volgorde anders en zijn we ruim een week dichter tegen het regen seizoen.

Madagaskar is een enorm eiland en op vele plekken slecht begaanbaar door het beperkte aantal asfaltwegen. Tijdens het regen/en Cycloonseizoen, grofweg van november tot maart zijn veel plekken geheel onbereikbaar. Madagaskar is niet heel eenvoudig te bereizen. Maar wie zich eraan waagt, maakt wel iets mee... Madagaskar wordt wel het achtste continent van de wereld genoemd, omdat het eiland veel diersoorten en planten telt die nergens anders ter wereld voorkomen. Madagaskar brak ruim 160 miljoen jaar geleden af van het Afrikaanse continent. De evolutie volgde er daarna zijn eigen afzonderlijke pad. Niet alleen de Baobab bomen en de lemuren in het oerwoud komen daardoor alleen in Madagaskar in het wild voor. Dat geldt voor wel 80 % van alle diersoorten, planten en bomen op het eiland. Doordat Madagaskar groot en lang gerekt is ( van het zuiden van Spanje tot en met het Noorden van Frankrijk) Kent het land afwisselende klimatologische omstandigheden. Het noorden tropisch het zuiden woestijnachtig. Wij bezoeken de Nationale parken Andasibe – Mantadia, niet echt ver van de hoofdstad Antananarivo ook gaan we naar het noorden naar nationaal park Massoala.

Verreweg de meeste soorten lemuren zijn actief vlak na het invallen van de duisternis, dat hoorde ik vorig jaar van onze plaatselijke gids. We trekken s ´avonds, s ´nachts ook het nog donkerdere regenwoud in. Sommige met een mijnwerkerslamp op hun hoofd andere met een zaklamp in hun hand, flitsers op het fototoestel. Om ons heen rijzen overal zwarte silhouetten van bomen op, helaas veel te weinig van die grote woudreuzen. Uitkijken met wat je vast pakt, soms kleeft er spinrag of zoiets, in mijn haar. In de toppen van de bomen klinkt lawaai, onze plaatselijke gids imiteert de roepjes en probeert ze daarmee dichterbij te lokken. Telkens als we een lemuur ontdekken richten we er een zaklamp op het aapachtige dier, ze zijn kleiner dan je zou denken. Vaak blijven ze een tijdje zitten (uit nieuwsgierigheid) Vaak lukt het om foto’s te maken. We vervolgen de speurtocht door het pikken donker, het is echt zaak dat je bij elkaar blijft. Al na een paar minuten heb je geen idee meer waar je bent...

Een hele andere manier van nacht fotografie is het vast leggen van de wonderbaarlijke sterrenhemel. Die is in Madagaskar ook helemaal anders dan bij ons op het noordelijk halfrond... Overdag zoek je al naar een geschikte locatie iets karakteristiek van Madagaskar wat je evt. op de voorgrond wilt hebben. Met een korte lens of groothoek gaan we dan met lange sluitertijden werken, opzoek naar het beste resultaat. Mogelijk lukt het om de Melkweg op een goede manier vast te leggen dat zijn dan van die heerlijke extraatjes. Je moest eens weten hoe ik er al naar uit kijk...!